 |
|
|
|
|
BROŃ BIAŁA MIECZE I SZABLE
|
Jeszcze w szkole średniej marzyłem o własnej,
prawdziwej szabli. Przez pewien czas odkładałem pieniądze na ten zakup, ale
niestety - cena wymarzonej ,,Siedemnastki" rosła szybciej niż zawartość mojej
skarbonki. Po kolejnej nieudanej wizycie na warszawskim Perskim Jarmarku doszedłem do
wniosku, że jeśli nie mogę jej kupić, to muszę ją sobie zrobić. No i zrobiłem.
Od tamtej chwili minęło sporo czasu, ale ta pierwsza "szabla"
zajmuje honorowe miejsce w mojej skromnej (szewc bez butów...) kolekcji. Początkowa
zabawa przerodziła się w zawód i od niemal trzydziestu lat wykonuję rekonstrukcje i
kopie zabytkowej broni na zamówienie różnych muzeów i prywatnych kolekcjonerów.
Przedstawione poniżej egzemplarze mojej broni nie są jednak atrapami i ozdobami
na ścianę. Każdy z tych przedmiotów, jeśli nawet nie jest rekonstrukcją
konkretnego muzealnego zabytku, to jest wykonany w stylu swojej epoki i z użyciem
autentycznych technik. Nie stosuję (poza naprawde wyjątkowymi sytuacjami, choćby kość
słoniowa) również zastępczych, współczesnych materiałów
(np. tworzywa sztuczne zamiast kości). Nie znaczy to oczywiście, że nie korzystam w kuźni
z turbiny powietrznej zamiast ręcznego miecha, albo wiertarki czy szlifierki
elektrycznej zamiast niewolnika czy kieratu. Jeśli jednak w kopiowanym zabytku widoczne są
ślady ręcznego szlifowania powierzchni, to i ja szlifuję ją ręcznie.
Jeśli przedmiot był zdobiony inkrustacją, to nie wolno mi zastosować zdobienia
galwanicznego, lecz muszę pracowicie wklepywać w powierzchnię metalu srebrne
czy złote druciki. Nie jest to spowodowane jakimiś wydumanymi ambicjami, lecz
ma swoje uzasadnione powody. Rekonstrukcja tylko wtedy będzie wyglądało jak pierwowzór,
kiedy będzie wykonana w ten sam sposób. Galwaniczna inkrustacja nigdy nie będzie
wyglądała jak inkrustacja ręczna, a powierzchnia szlifowana mechaniczne zawsze wygląda
inaczej niż oszlifowana ręczne. Podobnie jest z własnościami użytkowymi broni.
Miecz wypiłowany nawet z najlepszej stali
używanej do produkcji resorów samochodowych, nigdy nie dorówna mieczowi
wykonanemu choćby ze zwykłej stali zbrojeniowej, ale wykutemu w najdrobniejszych
szczegółach na wzór miecza średniowiecznego.
Nie chcę jednak rozpisywać się w tym miejscu o stosowanych
przeze mnie technikach kowalskich czy złotniczych, gdyż jest to zbyt obszerny
temat, wymagający osobnego omówienia. ( zobacz MOJE SCRIPTORIUM -
"Techniki kowalskie...").
Poniżej przedstawiam zdjęcia wykonanej w
mojej pracowni broni. Są to tylko przykłady, gdyż każdy pokazany na nich egzemplarz jest niepowtarzalną, wykonaną na
indywidualne zamówienie (czasami kilka czy kilkanaście lat temu) konstrukcją.
|
|
|
|
|
Miecz jednoręczny, IX - X w. (REKONSTRUKCJA)
Głownia dziwerowana o budowie mieszanej (szeregowo-warstwowa),
5-pasmowa: ostrza ze stali twardej, rdzeń z miękkiej stali,
płazy z damastu skuwanego (dziwer symetryczny lub kątowy).
Głowica i jelec stalowe, kute, rękojeść z utwardzonej skóry.
Na głowni inkrustowana srebrem sygnatura " (SW) ADALBERTUS (SW) ".
Ostrza hartowane do twardości 58 - 61 HRC.
|
|
|
|
|
WYMIARY ( orientacyjne ): |
|
Długość całkowita | 94 cm. |
Głownia
( długość / szerokość ) |
72 /5 cm. |
|
|
CENA
4000.00 - 6000.00 PLN. |
|
|
|
|
Miecz skandynawski, X w. (REKONSTRUKCJA)
Głownia dziwerowana o budowie szeregowej,
4-pasmowa. Ostrza ze stali twardej, rdzeń tworzą dwa sznury
damastu skuwanego (dziwer symetryczny lub kątowy).
Głowica i jelec stalowe, kute, trzon rękojeści z jeleniego poroża.
Jelec i głowica inkrustowane srebrem, trzon rękojeści grawerowany.
Ostrza hartowane do twardości 58 - 61 HRC.
|
|
|
|
|
WYMIARY ( orientacyjne ): |
|
Długość całkowita | 94 cm. |
Głownia
( długość / szerokość ) |
72 /5 cm. |
|
|
CENA
6000.00 - 8000.00 PLN. |
|
|
|
Miecz romański, X - XI w. (REKONSTRUKCJA)
Głownia o budowie szeregowej, 3-pasmowa: ostrza ze stali twardej + płazy ze stali sprężystej.
Oprawa rękojeści z utwardzanej skóry, jelec i głowica żelazne, kute. Inkrustacja srebrna.
|
WYMIARY: |
|
Długość (bez pochwy) | 100 cm. |
Waga (bez pochwy) | 1,2 kg. |
|
|
CENA
2500.00 - 4000.00 PLN. |
|
|

|
Miecz długi ("półtoraręczny"), XIV - XV w. (REKONSTRUKCJA)
Głownia kuta szeregowo - rdzeń ze stali sprężystej + ostrza ze stali twardej.
Trzon rękojeści drewniany, pokryty czarną skórą owiniętą skrętką z drutu żelaznego.
Jelec i głowica żelazne, kute.
|
|
WYMIARY: |
|
Długość (bez pochwy) | ~ 120 cm. |
Waga (bez pochwy) | 1,3 ~ 1,5 kg. |
|
|
|
|
|
Miecz długi (półtoraręczny), XV w. (REKONSTRUKCJA)
Rekonstrukcja miecza bośniackiego władcy Tvrtka II. Głownia kuta warstwowo z żelaza dymarskiego,
5-pasmowa.
Głowica i jelec stalowe, kute, trzon rękojeści drewniany obciągnięty czarną skórą, wzmocniony trzema żelaznymi tulejkami.
Na głowni sygnatura "ADALBERTUS" i złota inkrustacja w kształcie korony. Jelec, głowica i tulejki trzonu rękojeści
inkrustowane srebrem i złotem.
|
|
|
|
|
WYMIARY ( orientacyjne ): |
|
Długość całkowita | 94 cm. |
Głownia
( długość / szerokość ) |
72 /5 cm. |
|
|
|
|
|
Szabla husarska, XVII w. (REKONSTRUKCJA)
Rekonstrukcja wykonana na podstawie zachowanych szabel z 2 poł. XVII w.
Głownia hartowana selektywnie, stalowa, kuta, ciągnięta na zastawie w 5 strudzin, dalej w jedno zbrocze i 2 strudziny.
Pióro obosieczne, bez młotka.
Jelec stalowy, kuty, inkrustowany srebrem w wypukły ornament roślinny, kapturek z ornamentem trawionym.
Trzon rękojeści drewniany, pokryty czarną skórą owiniętą skrętką z drutu srebrnego.
Pochwa drewniana pokryta czarną skórą, okucia zdobione ornamentem trawionym.
|
|
|
|
|
WYMIARY: |
|
Długość (bez pochwy) |
91,5 cm. |
Waga (bez pochwy) |
0,85 kg. |
Głownia przy jelcu (szer. / gr.) |
3,4 / 0,8 cm. |
|
|
CENA
6000.00 - 8000.00 PLN. |
|
| | |